Τίποτα δεν ξεπερνάει τη μαγεία του χαρτιού, τον τρόπο με τον οποίο με τον οποίο κουνάς τον καρπό σου, τους βολβούς ακολουθώντας την πορεία του χρώματος κάθως απλώνεται και γεμίζει το άδειο. Δε λέω, ωραίος και ο υπολογιστής αλλά τί εικόνες μπορεί να σου φέρει ακριβώς εκτός από την οθόνη και ίσως και κανένα τσιγάρο;
Αυτή είναι και η ομορφία του να γράφεις. Το γέμισμα του άδειου, η δημιουργία εικόνων, το διάβασμα συναισθημάτων, το άγγιγμα, η μυρωδιά.
Θέλω πάρα πολύ να βγω έξω, να πάω σε μια καφετέρια, κάτω από τον ήλιο, με ένα τετράδιο και ένα μολύβι, τα τσιγάρα και την έμπνευση, να καθίσω σ' ένα τραπεζάκι μόνη και να γράψω. Βέβαια, αυτός ο προγραμματισμός με τρομάζει. τι δηλαδή, θα κανονίσω να πάω κάπου για να το κάνω αποκλειστικά αυτό; Αυτό δε γίνεται, δε βγαίνει από μόνο του. Έλα όμως που το θέλω.
Αυτή είναι και η ομορφία του να γράφεις. Το γέμισμα του άδειου, η δημιουργία εικόνων, το διάβασμα συναισθημάτων, το άγγιγμα, η μυρωδιά.
Θέλω πάρα πολύ να βγω έξω, να πάω σε μια καφετέρια, κάτω από τον ήλιο, με ένα τετράδιο και ένα μολύβι, τα τσιγάρα και την έμπνευση, να καθίσω σ' ένα τραπεζάκι μόνη και να γράψω. Βέβαια, αυτός ο προγραμματισμός με τρομάζει. τι δηλαδή, θα κανονίσω να πάω κάπου για να το κάνω αποκλειστικά αυτό; Αυτό δε γίνεται, δε βγαίνει από μόνο του. Έλα όμως που το θέλω.
