Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

le vide

έλεγα φύγε μακριά απο μένα. τρέξε να σωθείς. καταστρέφω ότι καλο βρίσκεται δίπλα μου. δεν καταλαμβαίνω τι πρέπει να μείνει και τι πρέπει να φύγει μακριά. 

μου λείπει εκείνο το καλοκαίρι. εκείνο που ήταν μέσα στη μαυρίλα αλλά είχε έρθει πιο κοντά μου εκείνος. δεν μπορώ να δω τίποτα ξεκαθαρα πλέον οι στόχοι και οι επιθυμίες θόλωσαν. έμεινε μόνο το λάθος που έπρεπε να μην κάνω. το μόνο λάθος. το μόνο. κι όμως έγω πήγα και το κανα. 

είναι που αυτά τα πρέπει μου τη δίνουν δεν κάνουν για μένα. 

πνίγομαι. θέλω να σταματήσουν όλα. να πάω πισω 20 χρόνια και να σταματήσω τη γέννηση μου. θα ήταν καλύτερα για όλους. ειδικά γι αυτόν. 

τι με άλλαξε τόσο σε τρία χρόνια; δεν με αναγνωρίζω πλέον. το κενό ειναι αυτό που μου αξίζει πλέον.